Como si fose un coloso, o derradeiro sobrevivente dun tempo remoto e lendario, o campamento comeza a mudar de pel ás portas da primavera. Nesta imaxe, tirada hoxe mesmo, podemos apreciar o "estirón", ese reprís que te sorprende un día, cando te decatas do moito que se ten avanzado na restauración arqueolóxica, un tipo de actuación lenta e constante, moitas veces mesmo ingrata, na que tardan en verse os resultados.
Xa ben sobrepasado o ecuador da actuación, o gran ourizo recupera peseniñamente a muralla, aquela coiraza que foi a súa marca, a carta de natureza do enigmático forte que os romanos ergueron na gándara.
No hay comentarios:
Publicar un comentario